بد گمانی

بدگمانى در قرآن مجید
« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ »
«اى کسانى که ایمان آورده اید! از بسیارى از گمان‌ها بپرهیزید. چرا که بعضى از گمان ها گناه است.»

? اشاره: 
«سوء ظن» و بدگمانى قسمى دیگر از بهتان است، یعنى این که چیزى را که از کسى ببیند یا بشنود و در آن گمان بد نماید و از گمان خود پیروى نماید و به احتمال صحیح و جهت صلاح در آن کار اعتنایى نکند.  
بدگمانى در روایات اسلامی
مولا امیرالمؤمنین على (علیه السلام) مى فرمایند: «ایاک ان تسییء الظن فان سوء الظن یفسد العبادة و یعظم الوزر؛ از سوء ظن بپرهیز، چرا که سوء ظن

شرک

r سخن قرآن کریم درباره شرک
قرآن کریم مى فرماید: إِنَّ اللهََ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَآءُ[1]؛خداوند مشرک  را  نمى  آمرزد  و  غیر  مشرک را از هر که بخواهد مى آمرزد .

در آیه اى دیگر خالق یکتا درباره شرک مى فرماید: وَمَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُم بِاللهَِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِکُونَ[2] ؛ وبیشتر آنها که مدعى ایمان به خدا هستند ، مشرکند .

ستاره   و  فلک  و روزگار مخلوقند                     چنان روند که ایزد بدو دهد فرمان

کسى که صنع بیند و خداى نشناسد                    بدان که هست بر او نام آدمى بهتان

( عنصرى )

r اشاره
شرک عبارت است

ازدواج با بی حجاب

و این حکایت پسرانی هم هست که، تو خیابان‌های شلوغ جامعه دنبال دختر مورد نظر هستند، دخترانی که بار‌ها چشم‌هایی انتخابشون کردند، و برای رسیدن بهشون تلاش کردند، دخترانی که نشخوار شده چشم‌های هرزه زیادی هستند، چشم‌هایی که بار‌ها وزن جنس مورد نظر رو سنجیدند... یکی از دوستانم مدتی پیش می‌خواست ازدواج کنه، و دور از جون عاشق شده بود، به این معنی دور از جون، چون اصولاً معتقدم آدم باید بعد از ازدواجش و اون هم کم کم عاشق باشه، و اون عشق هست که واقعیه، چون به واسطه شناخت به دست می‌آد، ولی شما فکر کنید یه پسر، از راه نرسیده، یه دختر رو می‌بینه و عاشق می‌شه، عاشق چی؟ عاشق اخلاقش؟! عاشق رفتارش؟! عاشق چی؟ و یک مسئله دیگه هم هست که، مگه هر کی به هر کیه؟ که عاشق یه دختر نا‌محرم و غریبه بشه؟پس به نظرم 

لقمه حرام

قرآن کریم و حرام خواری 

وَلاَ تَأْکُلُواْ أَمْوَ لَکُمْ بَیْنَکُم بِالْبَـطِلِ وَتَدْلُواْ بِهَآ إِلَى الْحُکَّامِ لِتَأْکُلُواْ فَرِیقًا مِّنْ أَمْوَ لِ النَّاسِ بِالاِْثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ[1] ؛ اموالتان را میان خود به ناحق نخورید و آن ها را براى فرمانداران نفرستید ، که بخشى از اموال مردم را به ناروا بخورید در حالیکه شما مى دانید .

اشاره
لقمه حرام از نتایج حب دنیا و حرص به آن است و

عفت

« شکم پرستى و شهوت پرستى  » است . به گفته راغب اصفهانى در مفردات ، عفت ، پدید آمدن حالتى در نفس است که آدمى را از غلبه شهوت باز مى دارد و عفیف به کسى گفته مى شود که داراى این وصف باشد .

 صاحب مقاییس اللغه مى نویسد : عفت در اصل به دو معنى آمده است : نخست ، خوددارى از انجام کارهاى زشت و دیگر ، کم بودن چیزى . لذا عرب به باقیمانده شیر در پستان مادر « عفه » مى گوید . علماى اخلاق نیز در تعریف « عفت » ، آن را حد وسط 

آسیب ‏شناسى روابط دختر و پسر

مقدمه

واژه «انسان» بنا بر این که از ریشه انس مشتق شده باشد، نمایانگر این است که در وجود او میل به انس گرفتن و مأنوس واقع شدن نهفته است. اما آن چه در این میانه اهمیت دارد کیفیت و چگونگى استفاده از این میل است و بررسى آسیب‏ هاى بى ضابطه بودن آن و این که خدا پسندانه‏ ترین و عاقلانه‏ ترین نوع آن کدام است؟

ما در بین جوانان که این مسأله محبت ورزیدن و دوستى کردن شیوع بیشترى دارد، 

آثار سوء عاق والدین

ابن روزها همه چیز عوض شده هیچ چیز رنگ و بوی سابق را ندارد حتی پدر و مادرها که خداوند بزرگ در قرآن کریم آن همه سفارش در مورد ایشان کرده است .

گاهی ما چنان با پدر یا مادر خود صحبت می کنیم که گویی طلبکار هستیم و حق و حقوقمان را خورده‌اند. گاه در پاسخ محبت بی‌حد و حصرشان چنان ناسپاسی می‌کنیم که قلبشان به درد می‌آید. گاهی جوانانی دیده می شوند که سریعا به پدر و مادرشان پرخاش میکنند، گاه جواب پرسش‌هایشان را نمی‌دهند و گاه با بی اعتنایی از کنارشان رد می‌شوند و بی مهابا انگار نه انگار که خداوند متعال به صراحت گفته است

عوامل شهوترانی و جست‌وجوی راهکارهای عملی مصونیت بخشی

همان‌گونه که جسم آدمی مبتلا به بیماری‏های‏ مختلفی می‏شود و ضرورت دارد تا برای آن به‏ تدبیر و چاره‏اندیشی پرداخت، برای روح آدمی‏ نیز بیماری‏هایی وجود دارد که هرگاه از آن‏ آگاهی نیابیم و به درمانش اهتمام نورزیم، جان را زنگار آلودگی‏ها فرا می‏گیرد و انسان در ورطه تباهی خواهد افتاد.

امیرالمؤمنین علی(ع) می‏فرمایند: «هیچ درد و بیماری‏ای مثل درد و بیماری جان نیست.» مطابق آیات و روایات، یکی از مهم‌ترین‏ بیماری‏هایی که جان آدمی را می‏آزارد و فرسوده می‏کند، شهوت است. شهوات و امیال نفسانی، اشتهایی‏ کاذب را سبب می‏شود و رسول گرامی خدا(ص)‏ می‏فرمایند: «الشّهوه داء و عصیانها دواء؛ شهوت بیماری وبرتافتن از آن شفاست.» و

دروغ

عَن رسولِ اللهِ صلی الله علیه واله:اَعظَمُ الخَطایَا اللِّسانُ الکَذُوبُ.[1]

از رسول خدا صلی الله علیه واله:بزرگترین خطاها،زبانِ دروغ گوست

عن علیٍّ علیه السلام :الکَذِبُ شَینُ الاَخلاقِ.[2]

از امام علی علیه السلام :دروغ،ننگ خوبیهاست.