از منظر فرهنگ و حیانی قرآن، کمال غایی انسان تنها به وسیله عبادت آگاهانه به دست می آید و هدف نهایی آفرینش جن و انس نیز ریشه در همین حقیقت دارد (1).
عبادت بارزترین جلوه ارتباط انسان با خداست، خداوندی که در بینش حق باوران به همه آفریده های خود احاطه کامل دارد . او همه جا حاضر و ناظر است و از همه چیز به انسان نزدیک تر و از هر چیزی بالاتر می باشد. پروردگاری که از اسرار دل انسانها آگاه و از نجواهای مخفیانه و تصمیم های افراد باخبر است. مولای عارفان علی علیه السلام فرمود: «قد علم السرائر وخبر الضمائر، له الاحاطة بکل شیء، والغلبة لکل شیء والقوة علی کل شیء; (2)
خدا به تمام اسرار نهان آگاه