روزی حضرت موسی به خداوند متعال عرض کرد:دلم میخواهد یکی از بندگان خوبت را ببینم. خطاب آمد:به صحرا برو؛آنجا مردی درحال کشاورزی است ،اواز خوبان درگاه ماست ،حضرت رفت ومردی رادر حال بیل زدن وکار کردن دید،تعجب کردکه وی چگونه به درجه ای رسیده که خداوند میفرماید
انسان، دائماًً در معرض امتحان و آزمایش
«أَحَسِبَ النّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللّهُ الَّذینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبینَ»
پروردگار می فرماید: ای نبی محترم من! آیا اینها تصور میکنند، همین که گفتند: ما ایمان آوردیم؛ ما آنها را آزمایش نمی کنیم؟! بلکه ما اینها را در معرض آزمایش می گذاریم، تا علم پروردگار درباره ی این گروه عملاً در خارج پیاده شود. فرمودند: «یفتنون کما یفتن الذهب یخلصون کما یخلص الذهب». دائماً شما را در معرض امتحان قرار می دهند.
