حضرت معصومه سلام الله علیها

ثواب زیارت حضرت فاطمه معصومه علیها السلام

در کتاب تحفة المظفریه فی تذکرة اولاد الائمة در شرح اولاد حضرت امام همام موسی الکاظم علیه السلام ذکر شده که در ثواب زیارت حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام مدفونه در قم، چهار حدیث از سه امام وارد شده است.
1- از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که می فرماید: به درستی که از برای خداوند تعالی حرمی است که او مکه است، و از برای حضرت رسول صلی الله علیه وآله حرمی است که او مدینه است، و از برای حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام حرمی است که او کوفه است، و از برای ما اهل بیت حرمی است که او قم است. زود است دفن شود در او زنی از فرزندان من که اسم او فاطمه است: «من زارَها وَجَبت له الجنّة(1) ؛ کسی که زیارت کند او را، بهشت بر او واجب است»، و در خبر دیگری آمده است: «اِنَّ زیارتها تعادل الجنّة.»(2)

2- از حضرت علی بن موسی الرضا علیهماالسلام در جواب سعد بن سعد که سؤال می کند از فاطمه دختر موسی بن جعفر علیهماالسلام، می فرماید: «من زارها فله الجنة»(3)؛ کسی که زیارت کند او را به بهشت می رود.
3- نیز از آن حضرت است که می فرماید به سعد، از ما نزد شما قبری است؟ عرض می کند: بلی، پدر و مادرم به فدای تو باد! فاطمه دختر موسی بن جعفر است؟ می فرماید: «من زارها عارفاً بحقها فله الجنة»(4)؛ کسی که با معرفت و شناخت ایشان را زیارت کند، پاداشش بهشت است.
4- حضرت امام محمد تقی علیه السلام می فرماید: «من زار عمّتی بقم فله الجنّة»(5)؛ کسی که زیارت کند عمه مرا در قم، بهشت برای او است.

تاریخ تولد و رحلت حضرت معصومه علیهاالسلام

تاریخ تولد و وفات حضرت معصومه علیهاالسلام تا زمان زیادی بر مردم پنهان و غیر معلوم بود، جناب حجة الاسلام آقای حاج شیخ جواد مجتهد در مسافرت به مکه معظمه در مدینه طیّبه در کتابخانه مبارکه به زحمت زیاد این تاریخ را به دست آورد. در کتاب «نزهة الأبرار فی نسب اولاد الائمة الأطهار»(6) و در کتاب «لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار»(7)، که کتاب مفصّلی است، نقل می فرماید:
«ولدت فاطمة بنت موسی بن جعفر فی مدینة المنورة غرّة ذوالقعدة الحرام سنة 173 ثلاث و سبعین و مائة بعد الهجرة النّبویّة صلی الله علیه و آله، و توفیّت فی العاشر من ربیع الثانی فی سنة 201 احدی و ماتین؛ حضرت فاطمه دختر حضرت کاظم علیهماالسلام در روز جمعه ذوالقعدة الحرام در سال 173 در مدینه طیبه متولد شد و در دهم ماه ربیع الثانی در سال 201 از هجرت در شهر قم وفات فرمود.»
به این حساب، سن مبارک ایشان 27 سال و 52 روز می شود، و شایسته است که تمام شیعیان و دوستان این دو روز را محض تعظیم شعائر اسلام بزرگ شمارند. و آنچه شایسته است در سرور و حزن در روز ولادت و وفات آن سیّده جلیله معصومه، نهایت خدمت را به جای آرند که «وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ.»(8)

حدیث فاطمیات

یکی از فضایل و مقامات بانوی مکرمه، حضرت معصومه علیهاالسلام محدّثه بودن ایشان است. 
احادیثی از آن حضرت در کتب اخبار موجود است که ما به ذکر یکی از آنها که به حدیث فاطمیات معروف و در کتب عامه مسطور است؛ بسنده می نماییم. 
علت نام گذاری این حدیث به فاطمیات اینست که روایت کننده های آن، جز یکی دو نفر، همه فاطمه نام می باشند و حدیثی بسیار جالب و ارزنده است و آن را علامه محدث شیخ محمد بن محمد بن احمد چشتی داغستانی در صفحه 217 کتاب اللؤلؤة الثمینة فی الآثار المعنعنة المرویه، که در سال 1306 در مصر چاپ شده، نقل نموده و سابقاً در حاشیه در طلا ضریح مقدس هم منقوش بوده و ما در کتاب آثار الحجه، ج 1، ص 8 هم نقل کردیم. و نیز خود این حدیث را شفاها از سید استاد علامه مجاهد آیة الله العظمی مرعشی نجفی استماع نموده ام.
«حدثنی سیّدنا العلامة النجفی المرعشی، قال: روی السیّد محمّد الغماری الشافعی فی کتابه عن فاطمة بنت الحسین الرضوی عن فاطمة بنت محمّد الرضوی عن فاطمة بنت ابراهیم الرضوی عن فاطمة بنت الحسن الرضوی عن فاطمة بنت محمّد الموسوی عن فاطمة بنت عبدالله العلوی عن فاطمة بنت الحسن الحسینی عن فاطمة بنت ابی هاشم الحسینی عن فاطمة بنت محمّد بن أحمد بن موسی المبرقع عن فاطمة بنت احمد بن موسی المبرقع عن فاطمة بنت موسی المبرقع عن فاطمة بنت الإمام أبی الحسن الرّضا عن فاطمة بنت موسی بن جعفر عن فاطمة بنت الصادق جعفر بن محمّد عن فاطمة بنت الباقر محمّد بن علی عن فاطمة بنت السجّاد علی بن الحسین زین العابدین عن فاطمة بنت ابی عبدالله الحسین عن زینب بنت امیرالمؤمنین عن فاطمة بنت رسول الله علیها السلام قالت: 

قال رسول الله صلی الله علیه وآله: 
«ألا من مات علی حبّ آل محمّد مات شهیداً.»
هر کس با محبت آل محمد بمیرد، شهید مرده است.

پی نوشت ها:
1- بحارالانوار، ج 48، ص 316 - 317.
2- مفاتیح الجنان، ص 1023؛ بحار، ج 48، ص 317.
3- بحارالانوار، ج 48، ص 316 - 317.
4- بحارالانوار، ج 48، ص 316 - 317.
5- همان، ج 102، ص 265 - 266.
6- نزهة الأبرار فی نسب أولاد الأئمة الأطهار، سید موسی شافعی برزنجی مدنی، مطبوع کما حکی عنه، (الذریعه، ج 24، ص 107).
7- لواقح الأنوار فی طبقات السادة الأخیار (طبقات شعرانی)، عبدالوهاب شعرانی.
8- حج 22، آیه 32.