۱۵
دی
سال ششم هجرى قمرى
“عُیینه بن حِصن” که از مشرکان و زورمداران اطراف مدینه منوره بود، در شب چهارم ربیع الثّانى سال ششم قمرى در رأس یک گره چهل نفرى از مشرکان به شتران پیامبر (صلی الله علیه و آله) که در مکانى به نام “غابه “ نگهدارى و چرا داده مىشدند، هجوم آورد و پس از کشتن فرزندى از “ابوذر” و فرارى دادن سایر ساکنان آن مکان، شتران را غارت کرد. ابوذر، خبر ناگوار تهاجم عیینه بن حِصن را در همان شب به پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسانید و پیامبر (صلی الله علیه و آله) در بامداد آن روز براى