اهلبیت در عرف قرآن اسم خاص پنج نفر آل کساء است که عبارت اند از پیامبراسلام -صلی الله علیه و آله و سلم-، علی، فاطمه، و حسن و حسین – علیه السلام- و بر غیر آنان اطلاق نمیشود.[۱] و آنها کسانی هستند که آیۀ تطهیر در حق آنان در زمانی نازل شد[۲] که همۀ آنان زیر کسائی که از پشم سیاه بافته شده بود، جمع شدند و رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم– در این هنگام فرمود: «إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرا».[۳] در اصطلاح احادیث نبوی و مذاهب اسلامی اهلبیتبر دوازده امام از خاندان رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- اطلاق میشود و مذهب منسوب به آنان به نامهای مذهب اهلبیت، امامیۀ اثنا عشریه و شیعۀ جعفری معروف است.[۴]
با وجود آحادیث روشن