۰۲
بهمن
خویشاوندان، ارتباط خونى با هم دارند. شاخ و برگ‌هاى یکدرختند و گل‌هاى یک بوستان. پس، ارتباطشان هم طبیعى است و قطعرابطه و رفت و آمد میان اقوام، عارضهاى ثانوى و یک بیمارىاجتماعى و «آفتخانوادگى» به حساب مىآید و اگر بىدلیل باشد، زشتو نارواست. اگر دلیلى هم داشته باشد، قابل رفع و شایسته تجدید رابطهاست.
حضرت على(علیه‌السلام) مىفرماید: «صلة الرحم توجب المحبة؛ [1] .
پیوند با خویشاوندان (صلهرحم) محبت مىآورد.»
روشن است که قطع این رابطه هم، سردى و کدورت و جدایى دل‌ها را در پى دارد.
