بیست و دوم ربیع الثالی
وفات حضرت موسی مبرقع (علیه السلام)
نام: موسى
کنیه: ابوجعفر
لقب: مبرقع که از فرط زیبائى بر جمال مبارک نقاب مى زد.
نام پدر: جواد الائمه (علیه السّلام) و مادر آن حضرت کنیز بود.
جناب موسى مبرقع علیه السّلام پسر حضرت جواد (علیه السّلام) در سال ۲۹۶ ه – ق در شهر قم [1] وفات یافت. به نقلى وفات آن جناب در ۸ ربیع الثانى
کلینى از حفص بن عمر بجلى روایت نموده که گفت: از وضعناهنجارِ مالى و ازهم پاشیدگىِ زندگیَم به امام صادق علیه السلام شکایت کردم.
امام فرمود: هنگامى که به کوفه رفتى با فروش بالشِ زیرِ سَرَت هم که باشد به ده درهم غذائى آماده کن و مقدارى از برادرانَت را به غذا دعوت کُن و از ایشان بِخواه تا درباره تو دعا کنند.
حفص گوید: به کوفه آمدم و هرچه تلاش کردم
خویشاوندان، ارتباط خونى با هم دارند. شاخ و برگ‌هاى یکدرختند و گل‌هاى یک بوستان. پس، ارتباطشان هم طبیعى است و قطعرابطه و رفت و آمد میان اقوام، عارضهاى ثانوى و یک بیمارىاجتماعى و «آفتخانوادگى» به حساب مىآید و اگر بىدلیل باشد، زشتو نارواست. اگر دلیلى هم داشته باشد، قابل رفع و شایسته تجدید رابطهاست.
حضرت على(علیه‌السلام) مىفرماید: «صلة الرحم توجب المحبة؛ [1] .
پیوند با خویشاوندان (صلهرحم) محبت مىآورد.»
روشن است که قطع این رابطه هم، سردى و کدورت و جدایى دل‌ها را در پى دارد.
